Een nieuwe fiets
Na net te zijn verhuisd en mijn goede oude Giant te hebben "opgereden" door hem in weer en wind te gaan gebruiken met kinderzitjes en te weinig onderhoud was het in 2015 tijd voor een nieuwe fiets. Twijfel over wat het zou worden, een racefiets? Maar dat zou alleen maar in de weg hangen, gezien het feit dat ik niet zo heel vaak fietste. En dan ga je naar de grootste snoepwinkel in de buurt waar alleen maar prachtige fietsen staan uitgestald. Toen wist ik het: wel weer een fiets met alles erop en eraan. Dat was de oude Giant ook. Maar dan gewoon veel sportiever. En zo werd ik de gelukkige eigenaar van een prachtige Specialized Source Elite. Kleur: gunmetal, wat het ook wezen mag, ik vind het mooi. En lekker fietsen dat ie deed! Ik begon hier en daar mijn eerste meters te maken ze zag toch wat meer de lol in van fietsen.
Op de Giant kan ik me maar een handjevol echte tourritjes herinneren. De Giant was voor mij de eerste nieuwe fiets met een derailleur, schakelen op het stuur, ik was echt ontzettend blij destijds. Het was denk ik in 2004 of 2005. Babyblauw en om eerlijk te zijn vind ik het frame nog steeds mooi. Ik ben er een keer mee naar mijn ouders gereden toen het hartstikke heet was. Ik had zeer lichte tegenwind en dat voelde eigenlijk wel lekker aan als een briesje verkoeling, het was namelijk hartstikke heet die dag. Digitale hulpmiddelen had ik niet, het was langs het kanaal van Utrecht naar Amsterdam, daar bordjes zien te vinden die me ten noorden van Amsterdam zouden brengen en dan zou ik het vast herkennen, ik heb immers 20 jaar in Noord Holland gewoond!
Toen ik na de nodige missers uiteindelijk wèl op bekend terrein was aangekomen was mijn gemiddelde van 28 aan het einde van het kanaal (voor een niet fietser natuurlijk als een komeet begonnen) gezakt naar 24. En bij Beets werd dat 23,9, 23,8. Dat trok ik niet en met een laatste inspanning wist ik die naar een 24,0 te krijgen toen ik bij mijn ouders aankwam. Ik geloof dat ik het eerste half uur vrijwel niets gezegd heb, ik was totaal kapot van dat pokke eind fietsen... Maar ik had het maar mooi gedaan.
Een andere rit die me bij staat is de eerste vakantie die we met ons zoontje hielden. Achter een slagboom in Hoenderloo. En zo ging ik weer op mijn blauwe Giant een enkeltje fietsen, prachtige rit, zelfs toegang betaald voor Nationaal Park de Hoge Veluwe waar ik amper in gefietst heb, maar dat was ook een fijne leuke rit om te doen.
De fiets ging af en toe wel mee als we op vakantie gingen in Nederland, maar het werd toch vooral de fiets van de kleine ritjes om en rond huis, al dan niet met een zoontje voorop en het kilometertje naar het station, niet echt bevorderlijk voor de ketting en derailleur.
Goed. Een nieuwe fiets dus. En een wereld van verschil. Vrij enthousiast toch wel de omgeving gaan ontdekken en er ontstond een ritje dat ik nog wel eens reed als avondritje. Wat ik me nog wel goed herinner, is dat ik het soms juist heel lastig vond om de tijd te nemen en juist dat gevoel te beleven wat zoveel fietsers beleven: vrijheid. Daarover later meer.
De fiets is er. Nu nog fietsen!
Beeld afkomstig van de Specialized website.