Het zwarte gat, en nu?

Ok. Doelen stellen helpt. Dat blijkt maar weer. Na de tocht op grote hoogte heb ik in de maand erna nog 1 ritje gemaakt. Naar Veenendaal, wel een leuk ritje. Maar ook dat ritje werd enigszins verknald door mijn overijverige telefoon die weer sneller leeg was dan ik op bestemming aankwam. En dus ook blokjes gemist (maar daarover later meer).

Het klinkt heel gek, maar de trotsheid over het halen van die berg heeft er nog niet echt bepaald toe geleid dat ik meer ben gaan fietsen. Na het ritje in Veenendaal gewoon niet meer op de fiets gestapt behalve om mijzelf naar het station toe te brengen. Maar dat is gewoon op de oude fiets van mijn vader of moeder. En die f***ing telefoon die iedere keer na een zucht leeg is, dat is het ook niet. Maar daarop kwam een oplossing: in december 2016 een GPS horloge gekocht (een Suunto Ambit 3 Sport voor wie het wil weten). Vanaf nu een betrouwbaar GPS opname apparaat aan de pols die ook nog de hartslag kan meten middels een borstband. In december ook het eerste ritje ermee gemaakt! En toen kwam er een ander zwart gat.